Diagnostische onzekerheid kan leiden tot het overmatig voorschrijven van antibiotica bij kinderen: enerzijds is het moeilijk om virale van bacteriële infecties te onderscheiden, anderzijds voelt het ontzeggen van antibiotica aan een kind met een mogelijke bacteriële infectie verkeerd.

Armoede maakt ziek. Als armoede de oorzaak is van ziekte en voortijdige sterfte, dan is dit zeker, maar niet alleen, een probleem voor iedereen die werkt in de gezondheidszorg. Armoede is echter een zeer complex en moeilijk te vatten probleem.

Huisarts en doctorandus Jan Verbakel zocht en vond een manier om ernstig zieke kinderen van zieke kinderen te onderscheiden in de eerste lijn. Zijn voorstel: een korte beslisregel in combinatie met de CRP-sneltest.

Een jarenlang verblijf in de illegaliteit zonder inkomen met verantwoordelijkheid voor een gezin tast niet alleen de ziel maar ook het lichaam aan. Wat kan de huisarts doen binnen de grenzen van de Belgische wetgeving? En hoe vermijden dat deze patiënten binnen ons gezondheidssysteem van de ene naar de andere arts of dienst hoppen?

Het is gekend dat obese patiënten vaker chronische aandoeningen vertonen.

Volgens een aantal gerandomiseerde studies zouden antibiotica toch een effect kunnen hebben in de behandeling van acute rinosinusitis bij een minderheid van de patiënten. Deze studie ging op zoek naar de identificatie van deze patiëntengroep. Hoe kunnen ze herkend worden in de huisartsenpopulatie? Welke symptomen vertonen ze? En is de prognose met een antibioticabehandeling in deze groep beter dan placebo? Uit dit onderzoek bleek alvast dat het onmogelijk was om op basis van symptomen en abnormale radiografieën deze patiëntengroep te identificeren.